3. Ul. Książąt Opolskich - Bank Rolników
Pierwsza polska placówka bankowa w Opolu powstała już w 1897 roku. Polscy działacze społeczni, m.in. Koraszewski, Spychalski, Kania oraz Powolny założyli Bank Ludowy. Inicjatywa ta cieszyła się ogromną popularnością, więc w kolejnych latach postanowiono utworzyć kolejny bank. W 1911 roku z inicjatywy Franciszka Kurpierza powstał Bank Rolników. Założenie tego banku nie byłoby możliwe bez ofiarności założyciela, Zarządu oraz Rady Nadzorczej. „W tym wypadku nie trzeba było nawet specjalnej propagandy, gdyż sama wieść o powstaniu drugiego polskiego banku i o możliwości obsługi w języku polskim przyciągała ludność nie tylko z wkładami i po pożyczki, lecz także z poczucia obowiązku narodowego w myśl hasła «swój do swego po swoje»”. Co ciekawe, skład Rady Nadzorczej stanowili chłopi i robotnicy. W 1912 roku Bank Rolników nabył budynek przy ulicy Książąt Opolskich 36.
W kolejnych latach utworzono oddziały Banku w Kluczborku i Gliwicach. Działalność banku opierała się w znacznej mierze na wkładach oszczędnościowych.
W 1939 roku pracowników banku usunięto siłą z placówki i osadzono w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. Po zakończeniu II wojny światowej nastąpiła reaktywacja Banku Rolników. Były Zarząd, tj. Ambroży Pordzik, Franciszek Buhl oraz Antoni Nogosek zaangażowali się w odzyskanie nieruchomości przy ulicy Książąt Opolskich. Pierwsze walne zgromadzenie członków Banku odbyło się w grudniu 1946 roku.
Dziś w tym miejscu swoją siedzibę ma Bank Spółdzielczy w Opolu.

Ostatni przedwojenny Zarząd Banku Rolników. Od lewej: Antoni Nogossek, Ambroży Pordzik i Franciszek Buhl
[Archiwum Państwowe w Opolu, sygn. 45/94/42]

Znaczek pocztowy „Polski Lud Górnośląski musi być panem swej ziemi”
[Archiwum Państwowe w Opolu, sygn. 45/94/19]